ogólnokształcącego i pięcioletniego technikum w zakresie walk o odrodzenie państwa polskiego po I wojnie światowej. Po lekcji uczniowie będą potrafili scharakteryzować proces kształtowania się polskiej granicy wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem wojny polsko‐bolszewickiej. Odrodzenie państwa polskiego po I wojnie światowej. Uczeń: omawia formowanie się centralnego ośrodka władzy państwowej – od październikowej deklaracji Rady Regencyjnej do „Małej Konstytucji”; przedstawia proces wykuwania granic: wersalskie decyzje a fenomen Powstania Polskie Państwo Podziemne. Polskie Państwo Podziemne – tajne struktury państwa polskiego, istniejące w czasie II wojny światowej, podlegające Rządowi RP na uchodźstwie. Określenie to po raz pierwszy w okupowanym kraju pojawiło się na łamach Biuletynu Informacyjnego w dniu 13 stycznia 1944 roku. e) stosunek Ententy do wschodniej granicy Polski. W trakcie trwania konferencji pokojowej Rada Najwyższa 21 listopada 1919 r. nadała Galicji Wschodniej autonomię i zgodziła się na zarząd Polski nad tym obszarem przez 25 lat, po czym miał tu zostać przeprowadzony plebiscyt. Jednak 8 grudnia 1919 r. ta sama Rada zmieniła zdanie. Ludność Polski ogółem 27,2 32,1 34,1 Chłopi ogółem 14,2 16,4 17,4 Półproletariat 1,2 1,6 1,8 Małorolni 5,9 6,8 7,3 2Liczba ludności rolniczej w okresie międzywojennym zwiększyła się o 18,5%. M. Mieszczankowski, Struktura agrarna Polski międzywojennej, Warszawa 1960, s. 310. Po raz pierwszy od ponad stu lat, nie licząc krótkiej wojny pomiędzy Prusami i Austrią w 1866 r., zaborcy, a wraz z nimi cała Europa, mieli zetrzeć się w śmiertelnym konflikcie. Było jasne, że odmieni on kształt kontynentu. Polacy liczyli, że ożywi także sprawę polską i ma− rzyli o odbudowaniu własnego państwa. COCY0. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać ażór Z chwilą zakończenia I wojny Polska po 123 latach odzyskała przed zakończeniem wojny prezydent USA w swoim przemówieniu, w punkcie 13 zawarł potrzebę utworzenia Polski. 11 listopada 1918 w Compiegne Niemcy podpisali kapitulację i tak zakończyła się I wojna światowa, w ten sam dzień Rada Regencyjna przekazała Piłsudskiemu władzę, 14 XI przejął też władzę cywilną. Rozpoczęły się walki o granice, wybuchły 3 powstania śląskie, jedyne zwycięskie powstanie w historii Polski tj. Powstanie Wielkopolskie, oraz walki o Lwów i tereny wschodnie. o 19:37 1 ) Symboliczna data - 11 listopada, rada regencyjna oddaje władzę w ręce Józefa Piłsudskiego. Od tego momentu możemy mówić o odrodzeniu się państwowości polskiej. Jednak jej granice terytorialne nie były dalej uformowane. Sąsiedzi : Niemcy, czechosłowacja, ZSRR, Litwa, Rumunia, ) Polska ma się odrodzić jako niepodległy kraj, z władzą wybraną przez ludność polską, z zagwarantowanym dostępem do morza. Na terytoriach spornych miały się odbywać plebiscyty, gdzie ludność sama miałaby wybierać, czy chcę należeć do polski(za to na wschodnich ziemiach można było działać dowoli, tzn. wywalczyć sobie granice).3 ) Dmowski - należał do Narodowej Demokracji, był jej główną postacią. Przeciwnik Piłsudskiego. Jeszcze przed wybuchem I wojny zasiadał w Rosyjskiej Dumie, był za współpracowaniem z Rosją w celu odzyskania niepodległości polski. Dmowski był znakomitym dyplomatą i myślicielem, został wysłany przez Piłsudskiego razem z Paderewskim do Wersalu w celu wynegocjowania jak najlepszych wyników dla Polski na konferencji(traktaty Wersalskie). Endencja, pomimo tego, że narodowcy działali na każdym polu w celu odbudowy państwa, szczególne zasługi zdobyła sobie na zachodzie (np. armia hallera). Był za koncepcją narodową, tzn. chciał, by polska obejmowała tylko ziemie, na których mieszkają Polacy, bez mniejszości narodowych. Aktywnie działał na rzecz narodowców Polskich, do dzisiaj prawica ma go za wzór wzorowego obywatela i - członek PPS, przed wojną działał razem z rewolucjonistami i innymi działaczami socjalistycznymi przeciw caratowi (Rosji). Jednak w przeciwieństwie do skrajnej lewicy, dążył do odrodzenia państwa działał w trakcie wojny. Patrz . Był za koncepcją federalistyczną państwa, tzn. Polska miałaby być powiązana z innymi państwami kresowymi w celu obrony przed ZSRR. Przypisuje mu się największą zasługę podczas bitwy warszawskiej. Zorganizował przewrót majowy. Budzi dużo kontrowersji ale miał duży wkład w odrodzenie państwa może napiszę jutro. Komplet map dziale HISTORIA -> XX WIEKZakończyliśmy dodawanie pięciu map Polski okresu dziale HISTORIA -> WIEK XX znajdziecie, encyklopedyczne wręcz, opracowanie historii Polski z okresu międzywojennego XX w. na pięciu mapach. Obejmują one tematami przebieg I wojny światowej na ziemiach polskich, odrodzenie państwa polskiego oraz szereg zagadnień z historii II Rzeczypospolitej: podział administracyjny, gospodarkę, demografię, narodowości, wyznania, naukę i Ziemie polskie w czasie I wojny światowejMapa przedstawia sytuację na ziemiach polskich w czasie I wojny światowej, działania zbrojne stron konfliktu, linie frontów oraz udział polskich formacji zbrojnych w Odrodzenie państwa polskiego po I wojnie światowejMapa pokazuje odrodzenie państwa polskiego po I wojnie światowej oraz burzliwe procesy kształtowania się granic II Rzeczypospolitej: powstanie wielkopolskie, plebiscyty na Śląsku, Warmii i Mazurach oraz wojnę polsko-bolszewicką Gospodarka II RzeczypospolitejMapa przedstawia rozwój gospodarczy II Rzeczypospolitej: rolnictwo, wydobycie surowców mineralnych, przemysł, wielkie inwestycje, transport i II Rzeczpospolita - demografia, narodowości i wyznaniaMapa przedstawia zagadnienia demograficzne okresu II Rzeczypospolitej: liczbę i rozmieszczenie ludności, gęstość zaludnienia, strukturę narodowościową oraz wyznaniową, pokazuje także problem analfabetyzmu. Dane statystyczne dotyczące struktury narodowościowej pokazana są także w formie diagramów II Rzeczpospolita - podział administracyjny, nauka i kulturaMapa pokazuje podział administracyjny II Rzeczpospolitej oraz zagadnienia związane z nauką, kulturą, sztuką i komunikacją w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Polska po I wojnie światowej wróciła na mapę polityczną Europy. Ceną za to było straszne wyniszczenie kraju. Polska odradziła się jako państwo niepodległe w 1918 roku, pomimo tego kształt jej granic był ciągle „plastyczny” i ostatecznie ukształtował się w latach 1921 – 1922, po zawarciu traktatu ryskiego z bolszewicką Rosją i zakonczeniu plebiscytów na Warmii i Mazurach. Po zakończeniu I wojny światowej niepodległości Polski zagrażały Niemcy i ZSRR, które wcale nie skrywały swej wrogości do Polski. Szczególnie niebezpieczna była granica z Niemcami, która była pozbawiona przeszkód naturalnych, a Niemcy po przyznaniu im enklawy wschodniopruskiej otaczały Polskę kleszczami od zachodu i północy. Podczas gdy niemieccy posłowie w czerwcu 1919 roku podpisywali tzw. „traktat wersalski” już wówczas myśleli o jego rewizji i odzyskaniu byłego zaboru pruskiego. Wkrótce się tak stało. W roku 1920, w okresie wojny polsko – bolszewickiej, w okresie osłabienia państwa polskiego w Niemczech domagano się przyłączenia do Rzeszy Pomorza, Śląska i stosowali brutalną i bardzo konsekwentną politykę germanizacyjną, prowadzoną szczególnie intensywnie za czasów Bismarcka. Polityka ta spowodowała, że w niektórych rejonach Śląska, Pomorza i Warmii dominowała ludność niemiecka. Ludność polska dominowała jedynie w Wielkopolsce. W roku 1918 członkowie Koła Polskiego zdecydowanie domagali się ponownego przyłączenia zaboru pruskiego do odbudowującej się wówczas Polski. Jednak, gdy sprzymierzone państwa dyktowały Niemcom warunki zawieszenia broni nie nakazały im wycofania wojsk z Wielkopolski, Pomorza i Śląska. Zaczęto wówczas myśleć o ewentualnej akcji powstańczej. W Wielkopolsce bezpośrednim powodem wybuchu powstania był przejazd przez Poznań Ignacego Paderewskiego 26 grudnia 1918 roku. Polscy powstańcy pod dowództwem gen. Józefa Muśnickiego w krótkim czasie odnosili znaczne sukcesy. Na wyzwalanych ziemiach oficjalne dowództwo przejmowała Naczelna Rada Ludowa. Jednak o ostatecznej przynależności tych ziem do polski zadecydowała dopiero konferencja wersalska. W skomplikowanej sytuacji w końcu 1918 roku znalazła się Galicja Wschodnia, z głównym ośrodkiem we Lwowie, tam większość etniczną stanowili Polacy. Lwów był w tym czasie jednym z najbardziej prężnych ośrodków polskiej kultury. W lutym 1918 roku państwa centralne podpisały układ w Brześciu z Radą Centralną Ukraińską. Układ ten przyznawał Ukraińcom nie tylko Galicję Wschodnią z Lwowem, ale także Chełmszczyznę. Opierając się na tym traktacie stacjonująca na Ukrainie Centralna Rada ukraińska postanowiła zbrojnie zająć Galicję Wschodnią i uniemożliwić tym samym Polakom włączenie jej w skład państwa polskiego. W nocy 1 listopada oddziały ukraińskie opanowały Lwów i wiele innych możliwości położonych między Sanem a rzeką Zbrucz. Odpowiedz polskich mieszkańców Lwowa była spontaniczna i zdecydowana. Po ciężkich walkach wojska ukraińskie zostały z miasta wyparte. Jednak ich przewaga w pozostałych miastach Galicji była tak znaczna, że dopiero koncentracja – w początkach roku 1919 – regularnych wojsk polskich pozwoliła na skuteczne przeciwnatarcie. Ukraina dodatkowo została zaatakowana przez armię Czerwoną, doprowadziło to do zawarcia z Polską sojuszu i we wrześniu 1919 roku została podpisana umowa Naddnieprzanska. W zamian za pomoc, którą Polska udzielić miała Ukrainie w walce z Armią Czerwoną, Ukraińcy zrzekli się swych pretensji do Lwowa i innych miast Galicji Wschodniej do rzeki Zbrucz, która stanowić miała przyszłą linię graniczną między obu państwami. Walki z Ukraińcami spowodowały zaabsorbowanie tworzącej się dopiero armii polskiej, moment ten wykorzystali Czesi w sporze o Śląsk Cieszyński. 23 stycznia 1919 roku zupełnie niespodziewanie wojska czeskie zaatakowały stacjonujące w powiatach: cieszyńskim, bielskim i frysztackim polskie jednostki. Mimo bohaterskiej obrony Polacy zostali wyparci. Czesi wykorzystując swoją przewagę militarną zajęli także Spisz i Orawę. W związku z powyższym w spór wmieszała się także Rada Najwyższa (Rada Czterech). Uznając fakty dokonane, podjęła ona w lipcu 1920 roku arbitralną decyzję, zgodnie, z którą, wbrew zasadzie etnicznej, znaczna część Śląska Cieszyńskiego przypadła Czechom. Po zawarciu traktatu ryskiego z Rosją i zakonczeniu plebiscytów na Warmii i Mazurach ukształtowały się granice Polski. Łączna powierzchnia państwa osiągnęła wówczas 388 tyś km2 (szóste miejsce w Europie). Na ogólna długość granic 5529km, na granicę z Niemcami przypadło – 1912km, z ZSSR – 1412km, Czechosłowacją – 984km, Litwą – 507km, Rumunią – 347km, Wolnym Miastem Gdanskiem – 121km, z Łotwą -106km, pozostałe – 140km – to granica morska. Powyższy stan granic utrzymał się do roku 1939. Wtedy to właśnie – 1 września – o godzinie 4:45 rano siły zbrojne Trzeciej Rzeszy zaatakowały Polskę. Pierwsze pociski spadły na placówkę Westerplatte, niemieckie jednostki zaatakowały Polskę z trzech stron: od północy, zachodu i południa. Polska ponosiła druzgocące klęski, a na domiar złego 17 września 1939 roku od wschodu zastaliśmy zaatakowani przez Rosję. Między 19 a 20 września doszło do dwóch wielkich bitew w pobliżu Tomaszowa Lubelskiego. Warszawa skapitulowała 28 września, padła twierdza Modlin, 2 października poddali się obrońcy Helu. Wojna została przegrana. Doszło do IV rozbioru Polski. 27 września, jeszcze w czasie trwania działań wojennych przybył do Moskwy minister spraw zagranicznych Rzeszy – Ribentrop. Już następnego dnia, 28 września podpisany został niemiecko – radziecki pakt o „granicach i przyjaźni”, który wytyczał granicę niemiecko – radziecką, która przebiegał wzdłuż Pisy, Narwi, linii Ostrołęka – Treblinka, Bugu, linii Bełżec – Wisłok oraz rzeki San. Po stronie radzieckiej znalazła się Białostocczyzna oraz województwa: lwowski, stanisławowskie, tarnopolskie, wołyńskie, poleskie, nowogródzkie i wileńskie. Niemcy zagarnęły część województwa warszawskiego i lubelskiego, zabierając tym samym ponad 48% państwa polskiego. Pasjonat historii. Interesuje się prawem, technologią informacyjną. Redaktor Naczelny i wydawca

odrodzenie państwa polskiego po i wojnie światowej