Zgodnie z art. 129 podstawowy wymiar czasu pracy obejmuje 8 godzin dziennie i 40 godzin w ciągu całego tygodnia pracy. Tydzień pracy stanowi natomiast 5 dni w okresie rozliczeniowym, jaki nie przekracza 4 miesięcy. W pracy zdarzają się jednak różne sytuacje, przy których obecność pracownika jest niezbędna. 5.2.1 Modyfikacja odbioru nadgodzin po dacie rozliczenia terminarza. – Tworzenie wniosku o odbiór nadgodzin Wniosek o odbiór nadgodzin można utworzyć na dwa sposoby: – z dashbordu użytkownika Z poziomu portalu pracownika (dashboard) wybierz opcję UTWÓRZ WNIOSEK URLOPOWY z menu UTWÓRZ DOKUMENT w sekcji MOJE DOKUMENTY. – z widoku Przykład: Pensja brutto: 4800 zł. Przepracowane godziny w miesiącu: 160. Ilość nadgodzin: 5. 4800/160 = 30 zł za godzinę. 30 × 5 = 150 zł. 150 zł + (150 zł x 50 proc.) = 225 zł. W tym miesiącu osobie zatrudnionej należy się 225 zł dodatku do pensji. Gdy pracodawca nie jest w stanie dać finansowego wynagrodzenia za Przepisy nie określają sposobu ustalania tych nadgodzin. W praktyce stosuje się metodę prezentowaną przez Państwową Inspekcję Pracy, według której należy: odjąć od liczby godzin faktycznie przepracowanych przez pracownika w danym okresie rozliczeniowym liczbę godzin nadliczbowych wynikających z przekroczeń dobowych, a następnie 5. Liczbę ponad 40 godzin mnożymy przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym. Przykład: W maju 2019 roku pracownik przepracował 184 godzin, w tym powstało 8 nadgodzin dobowe. Obowiązujący wymiar czasu pracy w maju 2019 roku wynosi 168 godzin. Dokonujemy następujących obliczeń: 184 godz.- 8 nadgodzin dobowych = 176 Pracownik jest zatrudniony u pracodawcy, który stosuje 12-miesięczne okresy rozliczeniowe trwające od lipca jednego roku do czerwca kolejnego roku. Od stycznia 2021 r. pracownik otrzymał podwyżkę wynagrodzenia z 3500 zł do 4000 zł. W czerwcu pracownik miał 20 nadgodzin dobowych w porze dziennej oraz na skutek rozliczenia czasu pracy z całego okresu rozliczeniowego 48 nadgodzin 51Ibx. Zasady rekompensaty pracy nadliczbowej w 3-miesięcznym okresie pracodawcy, u którego obowiązuje 3-miesięczny okres rozliczeniowy, pracownik przepracował w październiku 6 godzin nadliczbowych, wynikających z przekroczenia dobowego. Pracodawca postanowił udzielić czasu wolnego w grudniu, w wymiarze 9 godzin. Pracownik jest wynagradzany stałą stawką miesięczną w wysokości zł. Pokazujemy jak prawidłowo rozliczyć październik pracownik otrzymał: zł + ( zł : 176 godz.) × 6 godzin = + 81,84 zł = zł. Z kolei za grudzień 2015 r. pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie pomniejszone o 6 godzin: zł – ( zł : 168 godz.) × 6 godzin = zł – 71,40 zł = pracownik nie przepracuje 3 godzin, za które pracodawca nie dokona obniżenia wynagrodzenia. Razem za obydwa miesiące pracownik otrzyma pełne wynagrodzenie za czas przepracowany i skorzysta z czasu wolnego w wymiarze 3 godzin, za które nie straci wynagrodzenia. W przypadku gdyby za grudzień nie dokonano obniżenia wynagrodzenia za „oddane” godziny, pracownik otrzymałby bezzasadnie podwójne wynagrodzenie za 6 godzin przepracowanych w październiku (zarówno za październik, jak i za grudzień), a do tego wynagrodzenie za 3 godziny, stanowiące rekompensatę za nadliczbową pracę w październiku. Należy podkreślić, że możliwość rekompensowania pracy nadliczbowej poprzez zmniejszenie wymiaru godzinowego w innych dniach dotyczy wyłącznie pracy w godzinach nadliczbowych dobowych. Nie można w ten sposób zrekompensować przekroczeń średniotygodniowych (bowiem ich liczba jest znana dopiero po upływie okresu rozliczeniowego, a decyzja w sprawie rekompensowania pracy nadliczbowej czasem wolnym powinna zapaść przed końcem tego okresu), ani tym bardziej pracy w dniu wolnym, wynikającym z pięciodniowego tygodnia pracy. Rekompensata pracy nadliczbowej w dzień wolny W przypadku pracy w dniu wolnym, ustawodawca przewidział jak na razie tylko jeden sposób zrównoważenia takiej pracy, mianowicie poprzez udzielenie innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego. Zrekompensowanie tej pracy w inny sposób stanowi wykroczenie, zagrożone karą od zł do nawet zł grzywny. W praktyce tylko wyjątkowo dopuszcza się rozliczenie pracy w szóstym dniu tygodnia, poprzez dokonanie zapłaty za pracę w godzinach nadliczbowych wynikających z przekroczenia normy tygodniowej (tj. z dodatkiem 100%). Będą to przykładowo takie sytuacje: dodatkowy dzień pracy wystąpił pod sam koniec okresu rozliczeniowego i udzielenie dnia wolnego nie jest już możliwe, pracownik zrezygnował z pracy przed dniem, który został ustalony jako wolny, w zamian za pracę w szóstym dniu tygodnia, pracownik i pracodawca nie ustalili od razu, kiedy dokładnie nastąpi udzielenie dnia wolnego za pracę w sobotę, pozostawiając tę decyzję na przyszłość, a pracownik zanim do tego doszło – był nieobecny do końca okresu rozliczeniowego. Autorem odpowiedzi jest: Jarosława Warszawska Pracownik naszej firmy, zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy, wykonywał pracę w każdą wolną sobotę w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym trwającym od września do listopada. W związku z tym doszło do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. Jak powinniśmy obliczyć wysokość dodatków za pracę nadliczbową? Czy musimy dokonać odrębnego obliczenia za każdy z poszczególnych miesięcy okresu rozliczeniowego, czy powinniśmy przyjąć jedną uśrednioną stawkę dla całego okresu? Wysokość dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy powinni Państwo obliczać odrębnie za każdy miesiąc okresu Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Uprawnienia rodziców w pracy. Poradnik pracodawcy 2022 Źródło: Czy ten artykuł był przydatny? Dziękujemy za powiadomienie Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić. UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł. Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt © Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Jak zdobyć Certyfikat: Czytaj artykuły Rozwiązuj testy Zdobądź certyfikat 1/10 Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia: 1 stycznia 1 marca 1 czerwca 1 września Następne Czy nadgodziny dobowe można odebrać w następnym miesiącu lub okresie rozliczeniowym? Odpowiedź: w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych pracownik może otrzymać czas wolny od pracy. Czytaj: Czas pracy wciąż kłopotliwy dla pracodawcy>>> Uzasadnienie: w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych może nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy (art. 1512 § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) – dalej Udzielenie czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych może zatem nastąpić bądź na wniosek pracownika (w proporcji 1:1, tj. za jedną godzinę pracy nadliczbowej jedna godzina czasu wolnego), bądź decyzją pracodawcy (w proporcji 1:1,5, tj. za jedną godzinę pracy nadliczbowej półtorej godziny czasu wolnego). Przepisy nie określają terminu, w jakim pracodawca, w razie uwzględnienia wniosku pracownika, powinien udzielić mu czasu wolnego. Najlepiej byłoby gdyby pracodawca i pracownik uzgodnili termin, w jakim pracownik odbierze czas wolny w zamian za godziny nadliczbowe. Jeżeli jednak tak się nie stanie rozliczenie czasu wolnego powinno nastąpić bądź w ciągu obowiązującego pracownika okresu rozliczeniowego (zgodnie z zasadą, że wszystkie kwestie związane z czasem pracy powinny być, w braku szczególnych uregulowań, rozliczane w obrębie okresu rozliczeniowego), albo w granicach roku kalendarzowego (zgodnie przyjętym rocznym limitem godzin nadliczbowych). A zatem czas wolny w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych udzielany na wniosek pracownika może zostać udzielony również w następnym miesiącu czy okresie rozliczeniowym niż ten, w którym praca ta wystąpiła. Natomiast, jeżeli udzielenie czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych odbywa się bez wniosku pracownika, na podstawie jednostronnej decyzji pracodawcy, rozliczenie czasu wolnego powinno nastąpić w granicach okresu rozliczeniowego, w ramach którego pracownik wykonywał pracę nadliczbową. Po zakończeniu, więc okresu rozliczeniowego pracodawca traci prawo do samodzielnego udzielenia czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych. W przypadku udzielenia pracownikowi czasu wolnego od pracy, zarówno na jego wniosek jak tez decyzją pracodawcy, pracownikowi nie przysługuje dodatek do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych (art. 1512 § 3 Szukasz odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Nasz pracownik wykonywał w okresie rozliczeniowym przez 10 godzin pracę w godzinach nadliczbowych. Zdecydowaliśmy się na oddanie mu w zamian czasu wolnego w proporcji 1 do 1,5, gdyż pracownik nie złożył wniosku o odbiór tych nadgodzin w formie czasu wolnego. Do końca okresu rozliczeniowego zdążyliśmy jednak oddać pracownikowi jedynie czas wolny w proporcji 1 do 1. Co z pozostałą częścią nieoddanego czasu wolnego? Czy możemy go udzielić w kolejnym okresie rozliczeniowym albo czy musimy zapłacić pracownikowi za godziny nadliczbowe, a jeśli tak, to w jakiej wysokości? Oddając pracownikowi 10 godzin wolnego w okresie rozliczeniowym zrekompensowali Państwo w pełnym zakresie dodatek jedynie za 6 godzin pracy nadliczbowej (6 x 1,5 = 9). Zatem za pozostałe godziny nadliczbowe muszą Państwo wypłacić pracownikowi 50% lub 100% dodatku do wynagrodzenia, w zależności od tego, które godziny nadliczbowe pozostały do w godzinach nadliczbowych pracodawca jest zobowiązany zrekompensować pracownikowi czasem wolnym lub odpowiednim wynagrodzeniem. Udzielenie czasu wolnego zwalnia pracodawcę jedynie z obowiązku wypłaty pracownikowi 50% lub 100% dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 1512 § 3 Kodeksu pracy). Normalne wynagrodzenie z tytułu tej pracy nadal jest pracownikowi czasu wolnego za pracę w godzinach nadliczbowych rekompensuje pracownikowi jedynie prawo do dodatku, ale nie zwalnia pracodawcy z wypłaty normalnego wynagrodzenia za pracę nadliczbową. Udzielenie czasu wolnego może nastąpić na wniosek pracownika lub bez takiego wniosku. W przypadku gdy pracownik występuje z wnioskiem o wolne za pracę nadliczbową, pracodawca może mu (nie ma obowiązku) go udzielić w tym samym wymiarze godzin, co przepracowane przez pracownika godziny nadliczbowe (art. 1512 § 1 Kodeksu pracy). W zależności od woli pracodawcy i pracownika wolne z tego tytułu może być pracownikowi udzielone w tym samym, jak również w innym okresie zmienia się, gdy pracodawca sam (bez wniosku pracownika) decyduje o udzieleniu mu czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych. Wówczas pracodawca jest zobowiązany udzielić pracownikowi wolnego w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych (za 1 godzinę nadliczbową 1,5 godziny wolnego), a ponadto musi to uczynić do końca tego samego okresu rozliczeniowego, w którym wystąpiły godziny nadliczbowe (art. 1512 § 2 Kodeksu pracy). W przypadku gdy pracodawca nie zdąży z udzieleniem pracownikowi czasu wolnego za pracę nadliczbową, musi za pozostałe, niezrekompensowane godziny wypłacić pracownikowi stosowny dodatek. Może tego uniknąć, jeżeli pracownik złoży wniosek przed zakończeniem okresu rozliczeniowego o udzielenie mu za pozostałe godziny nadliczbowe czasu wolnego w kolejnym okresie Pracownik w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym, obejmującym III kwartał 2010 r., wykonywał pracę ponad obowiązującą go dobową normę czasu pracy przez łącznie 30 godzin. Pracodawca udzielił pracownikowi w tym okresie rozliczeniowym czasu wolnego za tę pracę w wymiarze 30 godzin. Zatem pracodawca zrekompensował pracownikowi czasem wolnym dodatek jedynie za 20 godzin nadliczbowych (20 godzin x 1,5 = 30 godzin). Do zrekompensowania pozostało zatem jeszcze 10 godzin nadliczbowych, co do których pracownik złożył wniosek o udzielenie mu w zamian czasu wolnego w kolejnym okresie rozliczeniowym obejmującym IV kwartał 2010 r. W takim przypadku pracodawca nie musi wypłacać pracownikowi na koniec III kwartału dodatków za pozostałe 10 godzin pracownika o udzielnie czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych powoduje konieczność rekompensaty wyłącznie w proporcji 1 : 1, mimo że za część godzin nadliczbowych udzielono wolnego w proporcji 1 : 1, ma natomiast podstaw do przyjmowania, że pracodawca z własnej inicjatywy zrekompensuje pracownikowi pracę nadliczbową wyłącznie w proporcji 1 : 1, a za pozostałe należne pracownikowi 0,5 godziny wolnego wypłaci wynagrodzenie lub udzieli wolnego w późniejszym przedstawionej sytuacji udzielając 10 godzin czasu wolnego zrekompensowali Państwo pracownikowi 6 godzin nadliczbowych i częściowo siódmą godzinę (6 x 1,5 godz. = 9 godz.). W przypadku gdy pracownik nie złoży wniosku o udzielenie czasu wolnego w kolejnym okresie rozliczeniowym, należy mu zapłacić dodatek za pozostałe 4 godziny nadliczbowe. Nie ma w tej sytuacji znaczenia, że 7. godzina nadliczbowa została pracownikowi częściowo zrekompensowana czasem wolnym w proporcji 1 : 1. Jeżeli natomiast pracownik złoży wniosek o udzielenie czasu wolnego za godziny nadliczbowe w kolejnym okresie rozliczeniowym, to wówczas należy mu zrekompensować tylko 3 godziny nadliczbowe, zaliczając, że 4. godzina została już rozliczona oddaniem czasu wolnego. W przypadku wniosku pracownika oddajemy bowiem za 1 godzinę nadliczbową 1 godzinę czasu w pełni przez pracodawcę godzin nadliczbowych z danego okresu rozliczeniowego w kolejnych okresach, gdy pracownik nie złoży wniosku o udzielenie czasu wolnego, powoduje naruszenie przepisów Kodeksu pracy, co jest zagrożone karą grzywny od 1 tys. do 30 tys. zł (art. 281 pkt 5 Kodeksu pracy).Podstawa prawnaart. 1511, art. 1512, art. 281 pkt 5, art. 282 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Uprawnienia rodziców w pracy. Poradnik pracodawcy 2022 Czas pracy, jak reguluje Kodeks pracy, nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Okres rozliczeniowy przyjęty w danej firmie, stanowi ramy czasu pracy i to na jego podstawie, wyliczany jest wymiar czasu pracy pracownika oraz dokonuje się ustalenia, czy nie zostaną przekroczone normy czasu pracy. Ile wynosi okres rozliczeniowy? Co do zasady okres rozliczeniowy w firmie nie może przekraczać 4 miesięcy. Pracodawcy na ogół stosują następujące okresy rozliczeniowe: 1-miesięczne, 2-miesięczne, 3-miesięczne, 4-miesięczne, 12-miesięczne. W planowaniu czasu pracy w dłuższych okresach rozliczeniowych należy pamiętać o przestrzeganiu norm czasu pracy, np. o przestrzeganiu dobowej normy czasu pracy oraz zapewnieniu 35-godzinnego, nieprzerwanego odpoczynku. Okres rozliczeniowy określony w miesiącach, rozpoczyna się z początkiem pierwszego dnia i kończy się z upływem ostatniego dnia ostatniego miesiąca danego okresu rozliczeniowego. To, jaki okres rozliczeniowy będzie obowiązywał w danej firmie, ustala zakładowa organizacja związkowa. Jeśli natomiast firma nie posiada takiej organizacji, to sam pracodawca ustala okres rozliczeniowy i wskazuje go w regulaminie pracy lub jeśli nie tworzy regulaminu, to w obwieszczeniu. Przykład 1. Pracodawca posiada 3-miesięczny okres rozliczeniowy, w II kwartale 2020 roku wymiar czasu pracy wynosi:kwiecień - 168 godzinmaj - 160 godzinczerwiec - 168 godzinRazem = 496 godzin W tym wypadku w II kwartale pracodawca ma do rozdysponowania 496 godzin na jednego pracownika. Oczywiście liczba godzin zaplanowanych na dany miesiąc w harmonogramie, może być różna od tej nominalnej, jednak łącznie po przepracowanych 3 miesiącach, aby nie wykazano żadnych nadgodzin, pracownik powinien mieć przepracowane łącznie 496 godzin. Czy można wydłużyć czas okresu rozliczeniowego? Od 23 sierpnia 2013 roku, jak stanowi ustawa (z 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy kp oraz ustawy o związkach zawodowych), istnieje możliwość wydłużenia okresu rozliczeniowego, jednak nie dłużej niż do 12 miesięcy. Wydłużenie okresu musi być jednak podyktowane szczególnymi potrzebami pracodawcy, np. technicznymi lub organizacyjnymi. Dodatkowo nie może wpłynąć negatywnie na bezpieczeństwo oraz zdrowie pracowników. Dzięki zapisom ustawy antykryzysowej pracodawcy mogą skorzystać z wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy do 12 miesięcy, Czyli gdy jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technologicznymi, lub dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracodawca może wydłużyć obowiązujący w jego zakładzie pracy okres rozliczeniowy do 12 miesięcy. Możliwość ta dotyczy wszystkich systemów czasu pracy (art. 9 ust. 1 ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Dłuższe okresy rozliczeniowe - swobodne planowanie czasu pracy Bez wątpienia dłuższe okresy rozliczeniowe pozwalają pracodawcom na bardziej optymalne planowanie pracy. Istnieją bowiem zakłady pracy, gdzie np. w związku z warunkami atmosferycznymi, istnieją miesiące wzmożonej pracy, ale zaraz po nich okresy spowolnienia pracy lub tzw. “martwy sezon”. Pracodawca dzięki dłuższemu okresowi rozliczeniowemu może swobodnie dostosować czas pracy pracowników do tych zależności i uniknąć tym samym nadgodzin, co stanowi dla niego sporą oszczędność.

rozliczanie nadgodzin w 4 miesięcznym okresie rozliczeniowym